07/20/2002: "Brak mi sil"

Nie moge zebrac mysli tak rozbieganych po wszystkich zakamarkach mojego mozgu, kryjacych sie niekiedy miedzy faldkami aby tylko schowac sie, uciec przed moja uwaga a potem znowu napasc mnie i zburzyc moj spokoj. Spokoj. Jest mi tak bardzo potrzebny. Myslalam, ze go znalazlam a okazalo sie, ze tylko wpadlam w wieksza burze czyichs problemow. Czy ja zawsze musze byc ofiara chorych psychicznie indywidualnosci?

Istnieja prawa i pewne zasady, i gdyby Beata zaparkowala w zlym miejscu to od razu papierek na szybie wzywalby ja swoja kwota do porzadku, ale gdy co dzien, lamie je p. Krzysztof to ja nic nie moge zrobic. Przynajmniej niewiele. Chcialam walczyc, w imie tych wszystkich, ktorzy przeszli kiedys to co ja ale tylko macham rekoma mieszajac powietrze i denerwuje mnie, ze na koniec bede musiala sie poddac tak jak inni i wyprowadzic. Pozostanie mi tylko moze ta mala satysfakcja, ze probowalam.